به گزارش نبض وطن، این رسانه تحلیلی با اشاره به کنفرانس خبری اخیر (روز سه شنبه) دونالد ترامپ رئیس جمهوری منتخب آمریکا که با تمرکز بر رویکرد دور دوم او در سیاست خارجی برگزار شد، نوشت: یکی از موضوعات این کنفرانس «استفاده از زور و فشار» بود: او استفاده از ارتش برای تصرف کانال پاناما یا تصاحب گرینلند را رد نکرد و به ایده استفاده از «فشار اقتصادی» برای وادار کردن کانادا به فعالیت به عنوان یک کشور آمریکایی تاکید کرد.
آتلانتیک با تاکید بر نمادین بودن برخی ایده های او مانند پیشنهاد تغییر نام «خلیج مکزیک» به «خلیج آمریکا» افزود: به نظر می رسد از دیدگاه او کشورهای خارجی یا همسو با «دونالد ترامپ» و آماده همکاری با منافع آمریکا در نظر گرفته می شوند و یا علیه او هستند.
نشریه «آتلانتیک» در تحلیل خود، موقعیت دشوار «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا را به عنوان یک نمونه از سردرگمی رهبران خارجی نسبت به زورگویی ها و زیاده خواهی های رئیس جمهوری منتخب آمریکا تشریح کرد و ادامه داد: ترامپ در ماههای اخیر تهدید کرده بود که تعرفههای ۲۵ درصدی را بر کانادا اعمال خواهد کرد و از طعنه زدن به ملت لذت میبرد. وی همچنین در مورد پیوستن کانادا به ایالات متحده، به عنوان پنجاه ویکمین ایالت آمریکا صحبت کرده و نخستوزیر این کشور را «فرماندار ترودو» خطاب میکند.
تقریباً بلافاصله پس از اینکه ترودو استعفای خود را اعلام کرد، ترامپ در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» نوشت دلیل استعفای ترودو را علاقه مردم کانادا به پیوستن به ایالات متحده و تبدیل شدن این کشور به یکی از ایالت های آمریکا عنوان کرد.
آتلانتیک ریشه استعفای نخستوزیر کانادا را در عواملی عنوان کرد که سالها او را آزار میداد: کانادا از تورم بالا و هزینههای بالای زندگی آسیب دیده و ترودو نیز با واکنشهای منفی در مورد مهاجرت مواجه شده بود. به رغم چند سال اول دوره ترودو که با پیروزی های سیاسی (و شهرت بین المللی) وی همراه شد، مجموعه ای از رسوایی های اخلاقی و شخصی را نیز برای او به همراه داشت. محبوبیت او در ماه های اخیر کاهش یافته و به نظر میرسد تلاشهای ترودو برای حفظ روابط خوب با ترامپ، از جمله دیدار با او در مارآلاگو، به گمانه زنی ها در میان برخی کارکنانش مبنی بر اینکه او برای نخست وزیری کانادا در دوره دوم ترامپ مجهز نیست، تاثیر بسزائی داشت.
در بخشی از تحلیل نشریه «آتلانتیک» آمده است: به نظر می رسد رویکرد ترامپ در دوره بعدی ریاست جمهوری خود چالش جدیدی را برای ترودو ایجاد کرده است. اگر موقعیت سیاسی داخلی ترودو کمی قویتر بود، این احتمال وجود داشت که او روی یک سیاست تقابلی قمار کند، رویکردی که شاید به سود اقتصاد کانادا نبود، اما برای بقای خودش خوب بود.
این تحلیل در مثال دیگری از سردرگمی رهبران خارجی نسبت به چگونگی واکنش در برابر دولت دوم ترامپ موقعیت «کلودیا شینبام» رئیس جمهوری مکزیک را تشریح کرده و نوشت: به نظر می رسد وی نیز در حال عبور از معضل مشابهی مانند ترودو است. او ابتدا در پاسخ به هشدارهای ترامپ تهدید کرد، تعرفههای مقابله جویانه ای را اعمال خواهد کرد. اما سپس در عقب نشینی آشکار اظهار داشت که امکان جنگ تعرفهای با آمریکا وجود ندارد.
آتلانتیک در پایان با اشاره به تصمیم دشوار دولت آتی کانادا میان همراهی با ترامپ توام با سرزنش های داخلی و یا مخالفت توام با احتمال شکست در برابر دولت آینده آمریکا افزود: شاید ترامپ در حال حاضر از استعفای ترودو خوشحال باشد، اما واقعیت آن است که رئیس جمهوری منتخب آمریکا کار را برای روابط سازنده با کانادا در آینده دشوارتر می کند.