به گزارش نبض وطن، «دونالد ترامپ» رئیسجمهور منتخب آمریکا در پیامی در صفحه خود در شبکه اجتماعی تروث، اتحادیه اروپا را تهدید کرد در صورتی که کسری تجاری «بسیار بزرگ» آمریکا را با خریداری نفت و گاز آن جبران نکند، مشمول تعرفههای گمرکی واشنگتن خواهند شد.
ترامپ در تروث نوشت: من به اتحادیه اروپا گفتهام باید کسری تجاری بسیار بزرگ آمریکا را با خریداری نفت و گاز ما در مقیاس کلان جبران کنند. در غیر این صورت، تا جایی که امکان داشته باشد تعرفه اعمال میکنیم.
پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، نگرانیهایی را نسبت به تاثیر سیاستهای تعرفهای او بر صادرات گاز مایع به اروپا برانگیخته است.
زمانی که ترامپ قبل از انتخابات، صادرکنندگان اروپایی را به اعمال تعرفه بر همه کالاهای صادراتی از این منطقه تهدید کرد، احتمالا بسیاری در اروپا امیدوار بودند که او هرگز به کاخ سفید برنگردد. اکنون که این یک واقعیت است، تعرفهها موضوع مذاکرات است و این مذاکرات ممکن است شامل خرید بیشتر گاز طبیعی مایع (الانجی) از آمریکا باشد.
طبق گزارش رویترز، آمریکا در حال حاضر با کسری تجاری ۲۴۰ میلیارد دلاری با اروپا مواجه است. بنا بر آمار یورواستات، آلمان، ایتالیا، ایرلند و سوئد، بزرگترین صادرکنندگان اروپایی به آمریکا هستند و بخش عمدهای از این کسری تجاری را تشکیل میدهند. آمریکا بزرگترین شریک تجاری اتحادیه اروپا است و نفت و گاز طبیعی، از مهمترین واردات آمریکا به اروپا هستند.
دونالد ترامپ بارها اعلام کرده که با این وضعیت تجارت مخالف است و اروپاییها «بهای گزافی» برای آن خواهند پرداخت؛ مگر اینکه واردات بیشتر کالاهای آمریکایی را شروع کنند. «گوین مگوایر»، نویسنده رویترز، در این باره گفت: اروپا ممکن است با کاهش مصرف الانجی آمریکا، تلافی کند و برنامههای ترامپ برای تولید بالاتر نفت و گاز را برهم بریزد.
اگر اروپا به انرژی وارداتی وابسته نبود و آمریکا، بزرگترین تامینکننده الانجی این منطقه نبود، این اقدام میتوانست یک اقدام بالقوه برای اروپا باشد. اداره اطلاعات انرژی آمریکا در فوریه امسال گزارش داد که در سال ۲۰۲۳، آمریکا منبع نزدیک به نیمی از کل واردات الانجی به اروپا بود.
رقم ۴۸ درصد، در مقایسه با ۴۴ درصد در سال ۲۰۲۲ و ۲۷ درصد در سال ۲۰۲۱، افزایش را نشان میدهد. جنگ در اوکراین باعث رشد صادرات الانجی آمریکا به اروپا و پروژههای توسعه ظرفیت آمریکا شد. با این حال، امسال، رشد صادرات ضعیف بود و گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا نشان داد صادرات گاز طبیعی از این کشور، وضعیت ثابت و یکنواختی در نیمه اول سال داشت.
این فقدان رشد، نتیجه چندین عامل بود. نخست اینکه اروپا، زمستان نسبتا معتدل دیگری داشت و گاز در مخازن این منطقه ماند. دوم، آلمان که بزرگترین مصرف کننده گاز در اروپا است، به صنعتیزدایی ادامه داد، زیرا انقباض اقتصادی، بر تقاضا برای انرژی به طور کلی و تقاضا برای گاز به طور خاص تاثیر گذاشت. سوم، تابستان فصل تقاضای گاز در اروپا است. از سوی دیگر، در زمستان اوضاع بسیار متفاوت و زمانی است که اروپا بیشترین مصرف گاز و زغال سنگ را دارد.
ترامپ نشان داده است که میخواهد آمریکا، گاز طبیعی بیشتری تولید کند و همچنین میخواهد کالاهای بیشتری را به طور کلی به اروپا صادر کند. اروپا نیز از طریق مقام اجرایی ارشد خود اعلام کرده است که از دریافت گاز بیشتر از آمریکا خوشحال خواهد شد؛ البته انتخاب چندانی هم ندارد. اگر اروپا، قیمت الانجی آمریکایی را گران بداند، مطمئنا برای تولیدکنندگان گاز آمریکا راحت نیست که جریان صادرات الانجی را از اروپا به آسیا تغییر دهند.
با این حال، یافتن تامینکننده گاز دیگری که از نظر اندازه تولید با آمریکا قابل مقایسه باشد و روسیه هم نباشد، برای اروپا بسیار دشوارتر و در واقع، این غیرممکن خواهد بود.
بر اساس گزارش وبگاه اویل پرایس، در واقع، تولیدکنندگان الانجی آمریکا و واردکنندگان گاز اروپایی، به یکدیگر نیاز دارند. این رابطه، رابطه برابری نیست اما منفعت دو سویه دارد و از این رو، هر ۲ طرف مایل هستند آن را حفظ کنند. تعرفهها باعث نخواهد شد اروپاییها، ترامپ را بیشتر دوست داشته باشند اما احتمالا آنها را وادار میکند الانجی بیشتری از آمریکا خریداری کنند.
سازوکار «سقف بدهی» کنگره آمریکا
ترامپ در پیام دیگری در شبکه اجتماعی تروث نیز درباره قانون «سقف بدهی» دولت نوشت: کنگره یا باید قانون مضحک سقف بدهی را کنار بگذارد یا بازار آن را تا ۲۰۲۹ تمدید کند. ما نباید بدون این توافقی انجام بدهیم. به یاد داشته باشیم که فشار بر هر کسی است که رئیسجمهور است.
دهها سال است که ایالات متحده بیش از میزان درآمد حاصله خود از مالیات، هزینه میکند و عملا از بودجه اعتباری خود برای خرید مایجتاج و پرداخت فاکتورهای خود استفاده میکند.
بنا بر تعریف وزارت خزانهداری ایالات متحده، «سقف بدهی مقدار پولی است که دولت ایالات متحده مجاز است برای انجام تعهدات قانونی جاری خود، از جمله تأمین اجتماعی و خدمات درمانی، حقوق نظامی و سایر پرداختها، وام بگیرد».
میزان بدهی دولت آمریکا به رقم ۳۱.۴۶ تریلیون دلار رسیده است.
به عبارتی دیگر، میزان بدهی دولت فقط میتواند مقدار مشخصی باشد که کنگره تعیین کرده است و تنها کنگره است که میتواند این سقف را افزایش دهد.
جمهوریخواهان کنگره تاکنون از خود مقاومت نشان دادهاند و اصرار دارند که اگر دولت به دنبال جلب رضایت آنها برای افزایش سقف بدهی است، پس دموکراتها هم باید متعهد شوند که در آینده، از هزینههای دولتی کم خواهند کرد.