«خورجین‌بافی» یکی از انواع صنایع‌دستی استان اصفهان و شهر کوچک و کویری حسن‌آباد جرقویه بوده به‌گونه‌ای که امروز زادگاه «خورجین‌بافی ایران» نام گرفته است. این صنعت در گروه تخت بافت‌هایی مانند گلیم، زیلو و جاجیم قرار دارد که در قالب جزئی‌تر بین شاخه‌های قالی‌بافی در گرایشی به نام «لبافی» قرار می‌گیرد. خورجین‌بافی، دست‌بافته‌ای بدون گره است که به‌صورت ذهنی و معمولا با نقوش هندسی مختلف و بعضا زاویه‌دار بافته می‌شود با وجود همه این شرایط گذشت زمان باعث شده تا کمتر کسی سراغ این رشته برود؛ به همین دلیل تعداد هنرمندان این رشته نیز در حال کمتر شدن است.
