به گزارش نبض وطن به نقل از نورنیوز: نخستین نشست خبری مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور بعدازظهر دوشنبه ۲۶ شهریور در سالن اجلاس سران برگزار شد و مجموع تمام رویدادها این نشست خبری را به یکی از متفاوت‌ترین جلسات رئیس‌جمهور با خبرنگاران تبدیل کرد، از پوستری که در محل استقرار رئیس‌جمهور بود تا پاسخ‌هایی که درباره حقوق شخصی و هزینه ستادش پرسیدند.
«برای ایران»، «وفاق ملی» و «گردنم در گرو وعده‌هایم»، سه ضلع پیروزی بخش کمپین انتخاباتی پزشکیان بود و تکرار دوباره آن‌ها در پوستر محل نشست، نشان داد که قرار است بر سر وعده‌های خود بماند. چند بار و به عناوین مختلف هم درپاسخ به خبرنگاران تاکید کرد که پای وعده‌هایش ایستاده است.
مجری نخستین نشست خبری پزشکیان، هادی حیدری، از روزنامه‌نگاران و کاریکاتوریست‌های مطرح کشور بود واز ابتدای نشست متفاوت بودن آن را نوید می‌داد. سالن مملو از خبرنگار بود و این یعنی همه گروه‌های خبری با جناح‌بندی‌های سیاسی و رسانه‌ای حضور داشتند و سوال پرسیدند.
پرسش‌های روتین خبرنگاران که تقریبا در تمام نشست‌های خبری و برای تمام روسای جمهوری مشابه و در یک قالب است با پاسخ‌های متفاوت پزشکیان روبرو می‌شد؛ متفاوت از آن جهت که پیچیده‌ترین چالش‌های کشور را به زبانی ساده اما به صریح‌ترین شکل ممکن پاسخ می‌داد. گرچه این سادگی را برخی برنمی‌تابند اما به نظر روشن است که، پزشکیان با سابقه وزارت بهداشت و پنج دوره نمایندگی مجلس و بورد تخصصی قلب، بیان ساده را با ساده‌انگاری مسائل دشوار اشتباه نمی گیرد. دست‌کم و تا به اینجای کار، در انتخاب وزرای کابینه و معاونان و همراه سازی مجلس و بسیاری دیگر از نهادهای کشور، نشانه‌ای از ساده‌انگاری موضوعات نیست و شاید ساده گفتن از مشکلات، یادگار دوران تدریس او در دانشگاه باشد که روان گفتن از موضوع پیچیده‌ای چون قلب را تنها راه آموختن طبابت آن می‌دانست.
اقتصاد به عنوان اَبر موضوع مورد پرسش، از سوی خبرنگاران رسانه‌های مختلف به سوژه‌های مختلفی تبدیل شد و گروهی به گرانی نان اشاره کردند و گروهی به دشواری معیشت مردم. رئیس‌جمهور تاکید کرد که برای قوت غالب مردم نباید نسخه‌های عجیب پیچید و این خط قرمز اوست که مراقب اقشار آسیب‌پذیر باشد. پزشکیان در پاسخ به پرسش‌های اقتصادی سعی کرد یادآور شود که بحران ناترازی تقریبا در تمام حوزه‌ها گریبان‌گیر کشور شده و برای علاج این بحران از اصحاب رسانه کمک طلبید.
بخش دیگری از پرسش‌ها حول موضوعات حساس چرخید، رئیس‌جمهور متهم شد که در دولتش از اصحاب فتنه استفاده کرده است! پزشکیان اما کنار نکشید و تصریح کرد «چیزی که شما می‌گویید فتنه، معلوم نیست که واقعا فتنه باشد. شما فکر می‌کنید حق با شماست و طرف مقابل هم فکر می‌کند حق با خودش است».
جملات رئیس‌جمهور تمام شده و نشده، خبرنگاران برای صراحتش دست زدند. در جایی هم ادعا شد که توطئه‌گران را به داخل راه می‌دهد! قاطعانه گفت هرکس توطئه کرده به دستگاه قضا تحویل دهید اما اگر در برابر اعتراض و نقد و سوالی، پاسخی ندارید، «خود» بشکنید که «آیینه» شکستن خطاست. گفت کسی حق ندارد بگوید اگر دوست ندارید، جمع کنید بروید، گفت وفاق یعنی اگر اشتباهی کرده تا آخر عمر بیچاره آن اشتباه نشود، پرسید کدام‌یک از ما اشتباه نکرده‌ایم؟ انسانی که اشتباه نکند، مجسمه است.
برای هر جمله‌ای که با این مضمون گفت از اصحاب رسانه تشویق شنید. تلاش کرد در دام پرسش‌ها گرفتار نشود و پاسخ‌های خود را صادقانه بیان کند. وقتی از تداوم حضور گشت‌های ارشاد شنید، گفت که پیگیری خواهد کرد. وقتی شنید با آرای شکننده پیروز انتخابات شده، آشفته نشد، پذیرفت و گفت اگر نتوانیم کسانی را که اعتماد نکردند، به میدان بیاوریم، همه می‌بازیم. در تایید یک گلایه درباره عدم استفاده از جوانان گفت که « ۴۰ سال است نیرو آوردیم و اشتباه کرده و باز یک نیروی دیگر آوردیم و به همین خاطر نیرو پیدا نمی‌شود».
پاسخ برخی پرسش‌ها هم به یک حقیقت تلخ ختم شد و رئیس‌جمهور در موضوع ناترازی‌های کشور و مشکلات مزمن اقتصادی چندبار از مفهوم ناچاری استفاده کرد. جایی گفت برای رفع ناترازی ناچاریم اقداماتی کنیم و در جای دیگری تصدیق کرد که برای رفع مشکلات صادرکنندگان ناچاریم موضوع FATF را حل کنیم و با مجمع تشخیص مصلحت نظام در ارتباط هستیم.
پاسخ به پرسش‌هایی که در حوزه مشکلات داخل، عمده‌ترین چیزی که جلب توجه می‌کرد این بود که رئیس‌جمهور و تیم کاری او هنوز به پلن یا فرمولی برای اَبرچالش‌ها دست نیافته‌اند و می‌توان خوشبین بود و سرعت تشکیل دولت و گردهم آمدن مسئولانی که در سه سال گذشته هیچ مسئولیتی نداشتند، را عامل نبود استراتژی بنیادین دانست و امیدوار بود تا نشست آتی با اصحاب رسانه به بسیاری از «چه باید کرد»ها، پاسخی دقیق‌تر داده شود.
در سیاست خارجی اما رئیس‌جمهور در هر جمله از پاسخ خود، مدارایی را فریاد می‌زد که ایران قرن‌هاست در تلاش است آن را به جهان نشان دهد. وقتی از سفرش به عراق پرسیدند و او درباره برادری گفت؛ می‌شد شعف را از نگاهش خواند، وقتی گفت ترکیه قوم و خویش ماست و مرزها فقط مرزند، وقتی از درهای باز ایران به روی مصر و اردن سخن گفت، وقتی از دعوت ولیعهد عربستان از ایران خبر داد و بر برادری با برادر مسلمان تاکید کرد، در تمام این پاسخ‌ها می‌شد اعتقاد عمیق او را به زیست برادرانه با همسایگان ایران دریافت. پزشکیان این برادری را تنها راه ایستادن دربرابر جنایات اسرائیل اعلام کرد و گفت اگر کنار هم می‌ایستادیم اسرائیل جرات نمی‌کرد زنان و کودکان فلسطینی را قتل‌عام کند.
در چند پرسش و با چند نوع ادبیات تلاش شد که از او موضع تندی در قبال غرب شنیده شود اما بازهم صادقانه و مقتدر گفت با هر کشور و دولتی که حقوق ملت ایران را به رسمیت بشناسد، بر سر مداراست حتی اگر آمریکا باشد. با این همه زیر بار حرف زور نخواهد رفت چه از طرف آمریکا باشد، چه روسیه. تاکید هم کرد که ایران دوستان دوران روزهای سخت و تحریم خود یعنی روسیه و چین را فراموش نخواهد کرد.
در پاسخ‌های خود سعی کرد بر باز بودن درهای اقتصاد ایران به روی سرمایه‌گذاران خارجی تاکید کند و در نهایت تصریح کند که تحریم ایران را متوقف نخواهد کرد و برای تحریم‌کنندگانش هم سودی ندارد. در پاسخ به تمام ادعاها درباره ارسال موشک هم گفت، رساندن و رسیدن موشک هایپرسونیک به یمن کار ساده‌ای نیست و ایران هم اساسا از این نوع موشک‌ها ندارد. درباره ارسال موشک بالستیک به روسیه هم تصریح کرد که ارتباطاتی وجود دارد و نمی‌شود که ما با روسیه ارتباطات خود را نداشته باشیم اما در مدتی هم که ما آمده‌ایم به‌هیچ عنوان این اتفاق (ارسال موشک) نیفتاده است».
نخستین نشست خبری رئیس‌جمهوری ایران، در حالی به پایان رسید که رئیس‌جمهور در آستانه عزیمت به نیویورک برای حضور در نشست سازمان ملل است و به قول خودش باید برای این حضور برنامه مشخص داشته باشد.
پزشکیان در سه ساعت گفتن و شنیدن با خبرنگاران و از آن‌ها، مثل همیشه خودش بود، شاید کمی مسلط‌تر، شاید کمی آرام‌تر و بسیار صادق‌تر. تسلطش بر زبان انگلیسی ذوق اصحاب رسانه را درپی داشت و روسیه را شوروی خواندش و سهوی که در نام بردن از ماهواره ایرانی داشت، برخی را نگران کرد. با این همه مجموع واکنش‌ها به این نشست، در فضای حقیقی و مجازی مثبت ارزیابی می‌شود و این می‌تواند گامی آغازین برای بازگرداندن اعتماد و امید به مردم به عنوان مهمترین هدف دولت مسعود قلمداد شود.
