به گزارش نبض وطن، وبگاه کریدل نوشته است که تیم تحقیق و شناسایی سازمان منع سلاحهای شیمیایی(OPCW) در گزارش خود در مورد حملات شیمیایی در نزدیکی شهر مارع در سوریه، داعش را به عنوان مسئول این حملات با استفاده از سولفور موستارد یا گاز خردل معرفی کرد.
به گفته این سازمان که مقر آن در لاهه است: «ادله معقولی وجود دارد که باور کنیم نیروهای داعش در حمله شیمیایی در ۱ سپتامبر ۲۰۱۵ در مارع، سوریه، عاملان حمله شیمیایی بودند.» در این بیانیه افزوده شده: «ماده شیمیایی با استفاده از یک یا چند سلاح توپخانه پرتاب شده است.»
سازمان منع سلاحهای شیمیایی گفت: «پس از برخورد، حداقل ۶ پرتابه یک ماده سیاه و چسبناک با بوی تند و شبیه سیر نشت کردند. حداقل ۱۱ نفر که با این ماده مایع تماس پیدا کردند علائمی مطابق با قرار گرفتن در معرض گاز خردل را تجربه کردند.»
وبگاه خبری کریدل در ادامه یادآوری کرده است که گزارش اخیر در بحبوحه اتهامات مداوم جامعه بینالمللی مبنی بر انجام حملات شیمیایی توسط دولت سوریه در داخل مرزهای خود منتشر شده است، اتهاماتی که دولت دمشق قویاً آنها را رد میکند.
برای درک اهمیت این گزارش باید خود را در فضای رسانهای زمان جنگ داخلی سوریه و مبارزه علیه گروههای تروریستی قرار دهیم. آن زمان گروههای تروریستی مخالف دولت بشار اسد با هدف کشاندن پای نیروهای غربی به سوریه به دنبال ایجاد انگیزه کافی بودند و به هر جنایتی دست میزدند تا آن را به گردن دولت مرکزی بیاندازند.
اینجا این سوال پیش میآید که چه کسی این تجهیزات و توانایی استفاده از سلاح شیمیایی را به این گروههای تروریستی بر علیه مردم سوریه داده است؟ و اگر داعش توانسته بود از آنها برای صحنهسازی علیه دولت دمشق استفاده کند، آیا دیگر گروههای تکفیری نیز از همین رویکرد استفاده نکردهاند تا دولتهای غربی را با «خط قرمز» معروفشان به واکنش وادار کنند؟ پاسخ به این سوالات هنوز قطعی نیست اما بهترین رویکرد این است که چه کسی بیشترین سود را از این حملات برد.
به گفته کریدل، سوریه در ۲۰۱۴ زرادخانه تسلیحات شیمیایی خود را در تلاشی مشترک بین ایالات متحده و سازمان منع سلاحهای شیمیایی واگذار کرد که سپس بر برچیدن این تسلیحات نظارت داشت. دمشق تاکید میکند که حملات شیمیایی برای اعمال فشار بر دولت بشار اسد، رئیسجمهور این کشور و بیاعتبار کردن آن صحنهسازی شده است.
براساس گزارش کردیل، در آگوست گذشته، نماینده سوریه در سازمان ملل تاکید کرد که واشنگتن علاوه بر آموزش دادن به گروههای شبهنظامی افراطی در استانهای غربی این کشور، سلاحهای شیمیایی را برای عملیاتهایی با پرچم دروغین ارائه میکند.
دیوید شِنکر از مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک (WINEP) نیز قبلاً خاطرنشان کرد که واشنگتن از پادگان التنف به عنوان مرکز آموزشی برای گروههای مخالف مسلح در سوریه استفاده میکند.
در سال ۲۰۱۸، ولید معلم، وزیر خارجه سابق سوریه، خاطرنشان کرد که سازمان منع سلاحهای شیمیایی قبلاً اعلام کرده بود که اتهامات مبنی بر استفاده دولت سوریه از سلاحهای شیمیایی علیه غیرنظامیان خود فاقد هرگونه مدرک بود. با این حال، سازمان منع سلاحهای شیمیایی تحت فشارهای آمریکا، بیانیه خود را پس گرفت. چندین صاحبنظر سیاسی، از جمله نوام چامسکی، تاکید کردهاند که این سازمان اطلاعاتی را که نشان میدهد حمله شیمیایی دولت سوریه به دوماً در سال ۲۰۱۸ رخ نداده است، «مخفی» کرده است.
اخیراً خیر سیمور هرش، روزنامهنگار آمریکایی در سال ۲۰۲۱ گزارش داد که یک جلسه توجیهی محرمانه آژانس اطلاعات دفاعی (DIA) ایالات متحده در ژوئن ۲۰۱۳ نشان داد که جبهه النصره یک واحد تولید گاز سارین دارد و در حال تلاش برای تولید در مقیاس بزرگ در سوریه است.
به گفته وبگاه شبکه خبری المیادین، گزارش تیم تحقیقاتی پس از یافتههای سال ۲۰۲۲ توسط یک هیأت حقیقتیاب سازمان منع سلاحهای شیمیایی مبنی بر استفاده از گاز خردل منتشر شد. گزارشی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که در حمله به مارع در ۲۱ اوت ۲۰۱۵ از گاز خردل استفاده شد که باعث کشته شدن حداقل یک نوزاد شد. در حمله به این شهرک واقع در استان حلب در نزدیکی مرز ترکیه دستکم ۱۱ نفر زخمی شدند. این شهر در ۱ و ۳ سپتامبر همان سال توسط مناطق تحت کنترل داعش مورد گلوله باران قرار گرفت.