به گزارش نبض وطن به نقل از ایمنا، پایان روز سرنوشت ساز فوتبال ایران در سالن اجلاس تهران، خبر خوشی را برای فوتبال نصف جهان به ارمغان نیاورد؛ مدیران اصفهانی که سال‌ها عهده‌دار حساس‌ترین مسئولیت‌های فوتبال کشور بودند، حالا برای چهار سال آینده دیگر سهمی در پست‌های فدراسیون ندارند. علی طاهری، محمدرضا ساکت و علیرضا جنتی سه نماینده اصفهان در انتخابات روز گذشته هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال بودند که هر سه کرسی‌ها را به رقبایشان واگذار کردند و امین کریمیان نیز به عنوان کاندیدای کارشناس فدراسیون فوتبال رأی نیاورد. اما دلیل این شکست مدیریتی نمایندگان فوتبال اصفهان چیست؟
طاهری پاسوز انتخابات دیرهنگام هیئت فوتبال!
علی طاهری که چند ماهی از انتخابش به عنوان رئیس هیئت فوتبال استان اصفهان نمی‌گذرد، نامزد ریاست هیئت‌های فوتبال شده بود که در نهایت نتوانست آرای لازم را به دست آورد. با این حال سابقه نه چندان طولانی‌اش در مدیریت کلان فرا باشگاهی شاید مهمترین دلیل شکست طاهری در انتخابات بود که شاید اگر مجمع انتخاباتی هیئت فوتبال کمی زودتر برگزار می‌شد، او شانس بیشتری برای پیروزی داشت.
البته علی طاهری مدیرعامل باشگاه‌های گیتی پسند و نامی نو اصفهان بوده و در رده‌های مختلف آقایان و بانوان توانسته نتایج قابل قبولی کسب کند.
کار سخت مدیران فوتسالی برای پیروزی در انتخابات
دیگر نامزد اصفهانی یعنی علیرضا جنتی، مدیرعامل باشگاه گیتی پسند بود که اگر چه هم چون طاهری سابقه حضور در هیئت رئیسه سازمان لیگ را داشت، اما در فدراسیون چهره شناخته شده‌ای به حساب نمی‌رفت و همین موضوع تعداد آرای او را پایین آورد. البته این را هم باید در نظر گرفت که جنتی برای کسب کرسی مدیرعاملان باشگاه‌ها باید با مدیرانی رقابت می‌کرد که با حضور در فوتبال از معروفیت و ارتباطات بهتری برخوردار بودند و شانس مدیرعاملی غیر فوتبالی برای پیروزی در این جدال انتخاباتی عملاً چندان زیاد نبود.
ناکامی ساکت!
با این حال شاید عجیب‌ترین ناکامی برای اصفهانی‌ها را باید منتسب به محمدرضا ساکت دانست. او که سال‌ها به همراه مهدی تاج در بخش‌های مختلف فدراسیون فوتبال اعم از مدیر سازمان تیم‌های ملی و دبیرکلی فدراسیون حضور داشت، حالا با گذشت فاصله چند ماهه از خداحافظی‌اش با فدراسیون، در کسب کرسی مدیرعاملان باشگاه‌ها توفیقی نداشت و یکی از محتمل‌ترین گزینه‌های اصفهان برای نقش آفرینی در سئول هم فرصت را از دست داد.
اگر چه شاید نتوان دلیل قاطع شکست ساکت در انتخابات را یافت اما آن را نباید با ماجرا ویلموتس بی‌ارتباط دانست. هر چند مدیرعامل کنونی سپاهان با توجه به سمت اجرایی‌اش در فدراسیون فوتبال به طور قانونی تأثیری در پرونده ویلموتس گیت نداشته ولی هنوز بسیاری ساکت را یکی از اصلی‌ترین مشاوران تاج در تصمیم‌گیری‌هایش می‌دانند.
از تعلیق محرومیت تا کناره‌گیری؛ آذری، شانسی که از دست رفت!
در این بین البته نباید از کناره‌گیری سعید آذری، مدیرعامل معروف اصفهانی فولاد خوزستان صرف نظر کرد. آذری که با توجه به معروفیت و در عین حال محبوبیتی که در سال‌های اخیر به واسطه مدیریت مثال زدنی‌اش در ذوب‌آهن و فولاد به دست آورده، می‌توانست حتی یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها برای ریاست فدراسیون فوتبال یا حداقل نماینده مدیرعاملان باشگاه‌ها باشد، اما به یکباره تصمیم گرفت تا از حضور در انتخابات کناره‌گیری کند.
ماجرا در خصوص این مدیر اصفهانی آنجا جالب می‌شود که آذری با پیگیری و حضور در مناظره‌های مختلف از مصمم‌ترین افراد برای اصلاح اساسنامه فدراسیون فوتبال بود و تا چند روز پیش از آغاز نام نویسی انتخابات هیئت رئیسه فدراسیون می‌شد زمزمه‌های حضور را از صحبت‌هایش حس کرد که به ناگهان با محرومیتی که به او ابلاغ شد، همه چیز برایش تغییر کرد.
او که در مصاحبه‌ای گفته بود تمایلی به مدیرعاملی در استقلال و پرسپولیس ندارد و می‌خواهد در جایی بالاتر مانند فدراسیون به هر دو خدمت کند، با گذشت تنها چند روز توسط شکایت فریدون اصفهانیان و چندین نفر دیگر محروم شد. محرومیت آذری البته خیلی زود و بدون اعلام مشخصی از سوی فدراسیون از بین رفت اما نکته مهم اینجا بود که آذری پس از لغو محرومیتش، خبر از انصرافش برای شرکت در انتخابات فدراسیون داد!
به گزارش ایمنا، اگر در گذشته از علی کفاشیان متولد نائین گرفته تا اسلامیان، تاج و ساکت ساختمان سئول را قبضه کرده و به واسطه اوج‌گیری سپاهان و ذوب‌آهن پذیرا تهمت‌هایی مانند “مافیای اصفهانی” بودند، حالا همه به دور از مسند نظاره‌گر روزهایی خواهند بود که استانشان دیگر نماینده‌ای میان مدیران فدراسیون نخواهد داشت. چند سال قبل مهدی دادرس، عضو کمیته استیناف فدراسیون در مصاحبه‌ای گفته بود: ” یک تفکری از اصفهان راه افتاده و می‌خواهد لهجه فوتبال را اصفهانی کند” و امیر عابدینی جمله‌اش را جای دیگر این گونه تکمیل کرده بود که: ” می‌ترسم از روزی که بخواهیم از آسانسور فدراسیون فوتبال استفاده کنیم و آسانسور فدراسیون با لهجه اصفهانی ما را بالا و پایین ببرد”!
باید خیال همه این دلواپسان را راحت کرد که دیگر آسانسور که هیچ، در اتاق‌های فدراسیون هم بعید به نظر می‌رسد کسی با لهجه اصفهانی جواب‌تان را بدهد! حالا دوای دردی که سال‌ها از آن شکوه می‌کردید، رسیده و ما هم مانند شما بی‌صبرانه منتظریم تا ببینم آیا گُلی که مدیران اصفهانی به سر فوتبال نزدند را روئسای جدید فدراسیون فوتبال خواهند زد یا خیر؟
