به گزارش نبض وطن به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد شهید و امور ایثارگران، محمد دهقان درباره برگزاری کنگره ملی شهدای آزاده اظهار کرد: قافله شهدای آزاده، بی‌نام و نشان در غربت به شهادت رسیدند. برخی از شهدای آزاده در زمان اسارت تیرباران شدند، برخی قبل از رسیدن به اردوگاه به شهادت رسیدند و برخی هم به اردوگاه‌های رژیم بعث عراق فرستاده شدند که غریبانه و مظلومانه با بی‌آبی و بی‌غذایی به شهادت رسیدند.
وی در خصوص اهمیت و تأثیرگذاری این کنگره افزود: مهم‌ترین اثر برگزاری این کنگره این است که ما به گذشته برمی‌گردیم و یاد و نام شهدایی که در کنار آزاده‌ها بودند و به شهادت رسیدند را گرامی می‌داریم. گذشته خودمان را پیدا می‌کنیم و آن را به جامعه منتقل می‌کنیم که چه فرزندان عزیزی از کشور ما مظلومانه و غریبانه به شهادت رسیدند.
معاون حقوقی رئیس‌جمهور ضمن ابزار خرسندی از برگزاری نشست شورای سیاست‌گذاری کنگره ملی شهدای آزاده (غریب در اسارت) گفت: امیدواریم که برگزاری این نشست به نتیجه برسد. ملت ایران و آزادی‌خواهان جهان باید بدانند که چه گُل‌هایی در راه حق و اسلام، مبارزه با ظلم استکبار و سلطه جهانی پَرپَر شدند؛ گل‌هایی که هیچ نام و نشانی از آنها وجود ندارد، حتی برخی از خانواده‌های این شهدا نمی‌دانند که شهید آنها در اسارت و آن سوی مرزها به شهادت رسیده است زیرا پیکر این شهدا به خانواده‌های آنها بازنگشته است.
وی اضافه کرد: برخی از شهدای آزاده در اردوگاه‌ها در اثر شکنجه یا رسیدگی نکردن پزشکی یا به علت بیماری به شهادت رسیدند، برخی از این شهدا هم در سلول‌های انفرادی در سخت‌ترین شرایط نگهداری شدند و زیر شکنجه‌ها و محدودیت‌های اسارت در سلول استخبارات رژیم بعث عراق به شهادت رسیدند. تعدادی از این اسرا نیز پس از بازگشت از اسارت به دلیل شکنجه‌های جسمی و روحی ناشی از اسارت مظلومانه به شهادت رسیدند. تعدادی از شهدا به اردوگاه‌های رژیم بعث عراق انتقال پیدا نکردند و پس از اسارت بلافاصله تیرباران شدند و برخی از اسرا نیز ثبت‌نام نشدند و در اردوگاه‌ها به شهادت رسیدند.
دهقان با اشاره به تشکیل شورای سیاست‌گذاری کنگره ملی شهدای آزاده (غریب در اسارت) و انتخاب یکی از آزادگان به عنوان دبیر این شورا گفت: همکاری بنیاد شهید و امور ایثارگران با آزادگان برای برگزاری این کنگره اقدام ارزشمندی است. در تاریخ باید ثبت شود که چه افراد سلحشوری برای کشورمان جنگیدند؛ افرادی که حاضر نبودند مورچه‌ای را زیر پا بگذارند، زیر چکمه‌های رژیم بعث عراق مظلومانه به شهادت رسیدند.
