همراهی، سهم همگانی شهروندان برای عبور از بحران

در زمان بروز حوادث مختلف در یک جامعه انتظار از یک یا چند نهاد و دستگاه خاص برای رفع کامل آن دور از انصاف است و با ورود دستگاههای اجرائی و حمایتی بدون مشارکت مردمی یا مشکل به درستی رفع نمی شود و یا اگر هم بشود مدت زمان زیادی لازم است.
همه “مــا” وظیفه داریم تا در “کنار هــم” و “با هــم” برای مهار مشکلات تلاش کنیم و وقتی صحبت از “مــا” می شود منظور همان دولت و ملت در کنار یکدیگر است. هر دو باید به وظیفه خود به درستی عمل کنیم تا منتظر “اتفاق خوب” باشیم.
در مواجهه با بحرانی به نام کرونا مهمترین و در عین حال ساده ترین وظیفه ای که امروز “همــه مـا” به عنوان شهروندان جامعه داریم این است که رفت و آمدهای خود را به بیرون از منزل در مراجعات اداری، خرید، دید و بازدید و میهمانی ها به حداقل برسانیم، از ماسک استفاده کنیم، فاصله اجتماعی را رعایت کنیم، در مواقعی که از طریق علایم ، مشکوک به ابتلا میشویم تا اطمینان از عدم ابتلا و در مواقع ابتلا تا اطمینان از بهبودی، رعایت های لازم را داشته باشیم. تا مسوولان هم بتوانند به سهم خود برای مهار این بیماری با فراغ بال بیشتری عمل کنند.
چه بسیارند افراد مشکوک و یا مبتلا که بدون اتمام روزهای قرنطینه در شهر و در بین اجتماعات و در محل کار رویت میشوند.
قطع زنجیره این بیماری فقط با همکاری و همراهی “مـا” امکان پذیر است.
بیان این نکته نیز بسیار ضروری است که عمده مبتلایان از طریق ابتلای خانوادگی و خویشاوندی بوده و بسیاری از موارد تجمعات خانوادگی و میهمانی ها و جشن ها و مراسمات باعث افزایش شیوع گردیده است و این بدان معناست که یک مورد ابتلا به هر شکل و شیوه ای جان چندین عضو خانواده را به خطر خواهد انداخت.
“ما” در مبارزه با کرونا و برای جلوگیری از شیوع آن مجبور به ترک برخی عادتها، لذتها و تفریحها خواهیم بود.
اگر مردم در مقابل کرونا از گارد دفاعی خارج شوند، به برگزاری تجمعات و میهمانی ها، پذیرش گردشگر و مسافر ادامه دهند و این رفتارها را اصلاح نکنند، ما با مشکلات بیشتری مواجه خواهیم شد. وقتی اعلام می‌شود پذیرش گردشگر نداشته باشیم و یا مراسمات ترحیم و عروسی برگزار نگردد و در پارکها و سایر فضاهای عمومی و خریدهای خانوادگی حضور پیدا نکنیم، یا حتی جمعه و جماعت و مراسم اربعین که ریشه در اعتقادات مذهبی ما دارد برگزار نشود برای این است که نگران طغیان بیماری هستیم.
برای حفظ سلامتی خود و سایر شهروندان نباید منتظر ایجاد محدودیتهای قانونی و اجباری و یا پلمپ و برخوردهای انتظامی و قضائی و جریمه ها باشیم و یا در صورت ایجاد محدودیتها از دور زدن آنها و فرار از قانون خوشحال شویم، چرا که این محدودیتها برای حفظ جان “مــا” و اطرافیان ماست.
به اندازه اهمیت “جلوگیری از ورود گردشگر “به شهر “خروج شهروندان” برای کارهای غیر ضرور و همچنین رعایت پروتکلهای بهداشتی توسط آنان حایز اهمیت است.
دانستن این نکته هم خالی از لطف نیست که تعداد قابل توجهی از شهروندان در مراجعات خود به بیرون از شهر به جهت درمان، مسافرت و تفریح، خرید، اشتغال و شرکت در مراسمات به بیماری کرونا مبتلا گردیده و باعث شیوع آن بین همکاران و خانواده و بستگان و در نتیجه بالا رفتن آمار مبتلایان شهر گردیده اند.
شهرداری باغبادران در کنار سایر نهادهای ستادی و انتظامی و قضائی و امدادی تلاش خود را برای مهار این ویروس به کار برده است ولی تاثیر گذاری این تلاشها بسته به همراهی ” همــه ماســت”.
اگر رفتارهایمان را در مقابل ویروس کرونا اصلاح نکنیم ، با مشکلات بیشتری مواجه خواهیم شد.”بــا هــم” کرونــا را میتوانیم شکست دهیم.
حجت الله امینی باغبادرانی”شهردار باغبادران”