شهرستان لنجان در کنار ساحل زیبای زایندهرود آرمیده و دراین منطقه،در کرانههای رودخانه زاینده رود بیشههای انبوه و باغهای زیبا قرار دارد از این رو این شهرستان نیز همانند سایر شهرستانهایی که در مسیر زایندهرود قرار دارند یکی از مراکز مهم تولید «برنج» در استان اصفهان بشمار میرود چرا که قسمت عمده اراضی این شهرستان به کشت برنج اختصاص دارد.سابقه کاشت برنج در این شهرستان به دو هزار سال گذشته و دوره ساسانیان باز میگردد و در طومار شیخ بهایی نیز که نزدیک به ۵۰۰ سال پیش نوشته شده، حق آب لنجانات بیشتر به برنجکاری در این منطقه اختصاص یافته که این نشان از وجود برنجکاری در این منطقه از گذشتههای دور است.برنج لنجان منشأ بومی داشته و در بیشتر مناطق کشاورزی و شالیکاری به زبان محلی «تولِکی» معروف بوده و هنوز به صورت سنتی و با دست انجام میشود.